Urodzona 15.03. 1989 w Łucku (Ukraina).
Wykształcenie:
2006 – 2010 – licencjat nauk przyrodniczych, specjalizacja „biologia”,
2010 – 2012- magister dziennikarstwa w Nacjonalnym Uniwersytecie „Kijowo – Mohylańska Akademia”;
2012 – 2013 – pracownia dokumentalnego kina i teatru Maryny Razbezhynej i Michaiła Ugarowa
Filmografia:
2010 – „The Press” animacja krótkometrażowa (najlepsza animacja na festiwalu KinomediaFestival (Kijów)
2011 – „Prawdziwe wiadomości” dokument krótkometrażowy (najlepszy dokument na Kinomedia Film Festival (Kijów)
2012 – „Piano” dokument krótkometrażowy (praca studencka w „Kijowo – Mohylańska Akademia Dziennikarstwa”)
2013 – „Między nami” dokument krótkometrażowy (praca roczna w pracowni filmu dokumentalnego i teatru Maryny Razbezhynej i Michaiła Ugarowa)
W czasie pogrzebu „Niebiańskiej Sotni” cały Majdan krzyczał „Bohaterowie nie umierają”. Ale paradoksalnie, aby zostać bohaterem i przejść do historii, trzeba było zginąć. Ludzie, którzy pojawiają się w naszym filmie, nie są bohaterami w tego słowa znaczeniu. Oni po prostu w pewnej chwili dokonali wyboru, i przyszli na Majdan.
Film będzie się składał się z kilku krótkich opowieści, z których każda dotyczy odrębnego wydarzenia, pokazuje różnych ludzi.
„Wiec”
Ludzie wychodzili na Majdan protestować przeciwko władzy, ale pojawili się też tacy, którzy przyszli nie z własnej woli lecz za pieniądze protestować przeciwko Majdanowi. Z kolei milicja nie ze swej woli, ale z obowiązku, ochraniała „anty-majdan”. Następnie samoobrona Majdanu, broniła milicji przed gniewem prostych ludzi aby nie dopuścić do eskalacji przemocy. Tak powstawały całe łańcuchy zależności.
„Zęby Lenina”
8 grudnia został zburzony pomnik Lenina. Jest masa tych, którzy cieszą się, ale są też ludzie niezmiernie oburzeni tym faktem. W czasie kiedy Lenina rozbijają młotem na kawałki, jakaś kobieta protestuje, że tak się nie godzi, trzeba go wywieźć gdzieś do magazynu a nie rozszarpywać na strzępy. Młodzi wiwatują wyrywając sobie kawałeczki granitowego pomnika. Pogotowie ratunkowe spieszy z pomocą starszemu człowiekowi, który stracił przytomność, gdyż Lenin to dla niego, coś więcej niż pomnik, to całe jego życie.
"Różowe na czarnym"
Dzień z życia Majdanu po tragedii 22 lutego, kiedy od kul snajperów zginęło kilkudziesięciu ludzi. Widzimy barykady Majdanu osłonięte dymem, widzimy spalony Dom Związków Zawodowych, jego czarną osmoloną ścianę, widzimy brudne, „czarne” twarze ludzi. Na tym czarnym tle wyraźnie widać różową, jaskrawą plamę - jest to mała dziewczynka na różowym rowerze. Przebija się przez Majdan od ulicy Gruszewskiego po Kreszczatik, zatrzymuje się i spogląda na zniszczony BTR.