Andrei Kutsila

Urodzony w 1983, w Baranowiczach na Białorusi.

Wykształcenie:

2007 - studia dziennikarskie na Państwowym Białoruskim Uniwersytecie.
2009 – studia na Białoruskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Doświadczenie zawodowe:

Uczestnik wielu międzynarodowych projektów, np. Pierwsza Międzynarodowa Szkoła Filmowa w BelyjeStolby (Rosja, Moskwa); IDFAcademy (Holandia, Amsterdam), 15 Young by Young (Łotwa – Francja), itp.

Filmografia:

2008 – “Focal distance”

Nagroda Jury ma European Film Festival for Documentaries dokumentART (Niemcy, Neubrandenburg)

2010 – „Kill the Day”,

nagroda na Minsk International Film Festival “Listapad”
Grand Prix na International Festival of Local Televisions Golden Beggar (Košice, Słowacja),
Nagroda dla najlepszego filmu dokumentalnego na InternationalIndependentFilmFestival Kinolev (2010, Lwów, Ukraina);
I Nagroda w kategorii krótkometrażowego filmu dokumentalnego na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych TRANZYT 2011 (Poznań, Polska)

2012 – “Enough To Freedom”

OpuzenFilmFestival (Chorwacja, Nagroda publiczności dla najlepszego filmu dokumentalnego);

2013 – “Miłość na Białorusi”

nagroda dla najlepszego filmu dokumentalnego na Festival Art of Fact (Toruń, Polska,)

„Striptiz i wojna”

W dzień Anatol jest zwyczajnym projektantem, a w nocy tancerzem Go Go. Mieszka, w wojskowym miasteczku oddalonym o 10 km od Mińska, razem ze swoim dziadkiem - podpułkownikiem rezerwy, który jest przewodniczącym obwodowej organizacji weteranów. Życie dziadka jest przesiąknięte sowiecką przeszłością, a na ścianie nad jego biurkiem wisi obraz „Lenin w pracy”. Naprzeciwko stoi komputer Anatola, na którym chłopak projektuje systemy przeciwpożarowe. Lecz ta praca ani nie sprawia przyjemności, ani nie przynosi wielkiego zarobku. Dlatego Anatol pieczołowicie „buduje” swoje ciało na siłowni, nadaje swojej cerze przyjemny ciemny kolor w solarium i do siódmego potu ćwiczy taniec. Staremu wojskowemu nie podobają się fascynacje Anatola, czasem próbuje namówić wnuka aby wrócił do biura i pracy w swojej specjalności. Lecz Anatol wierzy w drogę, którą obrał i zbywa wywody dziadka. Podoba mu się szybki rytm życia, nocna praca, scena, wesoła publiczność w klubach. Wróciwszy nad ranem z pracy, Anatol od razu zasypia. O tej samej porze budzi się jego dziadek, je śniadanie i wyrusza załatwiać sprawy swojej organizacji. Dwa światy mężczyzn czasem się krzyżują. Wydaje się, że żyją na jednym terytorium, ale w różnych światach: wnuk we współczesnej Białorusi z jej konsumpcyjnym społeczeństwem, dziadek zaś też we współczesnym sowieckim socjalistycznym państwie.

Czasem Anatol pomaga dziadkowi w sadzeniu ziemniaków, czy pielić ogórki. I w czasie pracy w ogrodzie, kiedy wojskowy mundur z medalami wisi w szafie, a kostium tancerza Go-Go suszy się na balkonie - rozmawiają o rodzinie i dyskutują o codziennych problemach, i wtedy ciężko jest zrozumieć, kto z nich żyje w jakim świecie …