Kiszyniów (30.05-04.06.2013)

Uczestnicy: Victoria Dunaeva, Mirosław Dembiński, Rafał Listopad, Mateusz Werner.

Na spotkanie ze studentami Akademii Muzyki, Teatru i Sztuk Plastycznych przyjechaliśmy prosto z samolotu. W niewielkiej sali z oknami zaciemnionymi przy pomocy koców czekała na nas grupa ok. 25 studentów różnych specjalności i kilku wykładowców. Po powitaniu przez dziekana Mirosław Dembiński przedstawił ideę projektu „Świat od świtu do zmierzchu” sięgając do samych jego początków, gdy z Maciejem Drygasem zaczynał prowadzić zajęcia dokumentalne dla studentów łódzkiej szkoły filmowej zatytułowane „Łódź od świtu do zmierzchu”. Następnie Mateusz Werner opowiedział o dotychczasowej realizacji projektu w 2011 roku, która odbyła się w 5 stolicach różnych krajów, a Rafał Listopad podzielił się swoimi doświadczeniami tutora w Tokio. Po projekcji filmu „Moskwa od świtu do zmierzchu” odbyła się rozmowa. Widzów zaskoczyła ideowa spójność tego filmowego portretu stolicy Rosji. Padały pytania dotyczące wyboru tematów, organizacji planu zdjęciowego, rodzaju sprzętu filmowego, selekcji materiałów w montażu. Większość osób obecnych na spotkaniu zadeklarowała chęć udziału w projekcie.

Przez dwa kolejne dni gościliśmy na Wydziale Dziennikarstwa Mołdawskiego Uniwersytetu Państwowego. W spotkaniach uczestniczyło kilkunastu studentów różnych kierunków, niekiedy tak odległych od filmu jak informatyka czy prawo. Okazało się jednak, że w Kiszyniowie istnieje spore i aktywne środowisko filmowców amatorów, tworzących filmy eksperymentalne, wideoklipy, fabularne krótkometrażówki, natomiast film dokumentalny jest właściwie nieobecny. Nasz projekt byłby dla nich szansą zdobycia nowego doświadczenia. Podczas czterech spotkań pokazaliśmy filmy naszych tutorów. Dyskusja o polskiej szkole dokumentu i wypracowanej przez nią metodzie obserwacyjnej stanowiła dopełnienie prezentacji naszych planów w Kiszyniowie.
W kolejnym dniu odbyły się pokazy wszystkich pięciu filmów „Świata od świtu do zmierzchu” dla uczestników festiwalu „Cronograf” najważniejszej imprezy filmowej w Mołdawii. Wśród gości przeważała młodzież filmowa, bywalcy festiwalu również zainteresowani udziałem w projekcie. Po projekcji odbyła się żywa dyskusja, której najważniejszym tematem były różnice i podobieństwa pomiędzy poszczególnymi filmami. Dlaczego brak scen z życia bogatych ludzi? Dlaczego w Kijowie wszyscy bohaterowie zgromadzeni zostali na jednym statku? W jaki sposób realizatorzy radzili sobie w niektórych przypadkach z autocenzurą i lękiem przed autorytarną władzą? To tylko niektóre z pytań zadanych nam podczas tej dyskusji.
Ostatnim przystankiem w Kiszyniowie był Uniwersytet Słowiański, gdzie po prezentacji projektu pokazaliśmy filmy mistrzów polskiego dokumentu: Kazimierza Karabasza i Krzysztofa Kieślowskiego, a także filmy studentów naszych tutorów. Podobały się zwłaszcza filmy studenckie, po których nastąpiła żywa dyskusja.